Dzień Patrona Jana Pawła II

Tegoroczne obchody Dnia Patrona były szczególnymi dla naszego gimnazjum. 27 października 2005 r. nasza szkoła przyjęła imię Jana Pawła II.

Uroczystości rozpoczęły się 22 października o godz. 12⁰⁰ Mszą świętą w kościele parafialnym pw. św. Krzyża w Kozienicach. Mszę świętą celebrował ks. Rafał Kalbarczyk, a homilię wygłosił ks. Tomasz Pastuszko. Posługę liturgiczną sprawowali uczniowie gimnazjum /pod kierunkiem Alicji Kucharskiej/, a misterium Mszy św. towarzyszyły pieśni w wykonaniu chóru szkolnego /pod kierunkiem Bożeny Jagiełło/. Po Mszy św. młodzież przedstawiła program artystyczny „Promieniowanie Ojcostwa” przygotowany przez Wiesławę Kucharską i Magdalenę Cichowlas. Przedstawienie nawiązywało do twórczości Karola Wojtyły i Jana Pawła II.

Na wstępie Anna Turek zapoznała uczestników z wierszem „Źródło” /”Tryptyk Rzymski”/. Potem przenieśliśmy się w atmosferę teatru, którym tak bardzo interesował się młody Karol Wojtyła. W pierwszej scenie młodzi aktorzy pokazali problemy współczesnego świata: bezrobocie, kalectwo, uzależnienie, starość oraz brak miłości i przyjaźni. Nad tym wszystkim rozpaczał pierwszy ojciec – Adam /Krystian Jasek/, który stwierdził, iż „nie może udźwignąć ojcostwa”.

Scena druga przeniosła widzów w beztroski świat dzieciństwa. Rozbawione dzieci bawiły się z matką wypatrując ojca. Matka I /Katarzyna Mazur/ przeczuwała niebezpieczeństwa, które zagrożą jej dzieciom. Matka II /Anna Turek/ mówi o promieniowaniu ojcostwa, które pojawia się podczas narodzin dziecka; jest pewna, że dzięki niej przetrwa dziedzictwo całej ludzkości. Rolę ojca wykreował Jakub Letkiewicz. Przedstawił on swoje wątpliwości co do przyszłości: „Tak więc może się zdarzyć, że Ty odsuniesz nasz świat. Pozwolisz mu się rozsypać do końca…”

Po okresie dzieciństwa nastąpił wiek buntu i naporu. Młodzież czuje, iż jest traktowana przedmiotowo. Pragnie, aby nie zagubiła się w gąszczu zła współczesnego świata. Obłąkanie, które dotyka człowieka XXI wieku uwydatnia Dziewczyna /Ada Jaros/, przywołując tragedie ostatnich lat. Są to zamachy terrorystyczne, choroby, uzależnienia oraz klęski żywiołowe. Młodzież w czarnych kostiumach izoluje się od reszty świata, tworząc figury symbolizujące samotność i bezradność, gdzie czerń nie przepuszcza żadnych uczuć. Dopiero wyjście naszego Papieża /Bartek Łukiewicz/ zmienia atmosferę przygnębienia i napawa radością. Jan Paweł II mówi o miłości, miłosierdziu i Bogu.

Po tym następuje scena pełna optymizmu i nawiązanie do idei Światowych Dni Młodzieży, które zainicjował Papież Polak. To w trakcie ich trwania młodzież umacnia swoją wiarę, poznaje Chrystusa i jego nauki: „Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam”. Grzegorz Maciejewski, Marcin Świątkowski, Natalia Kłos, Wiktoria Klimowicz, Aleksandra Rybakowska i Katarzyna Tyśkiewicz prezentują wartości moralne, które są ponadczasowe i niezmienialne. Młodzież nawołuje wszystkich do obdarzania siebie miłością, prawdą, pięknem i dobrem. Daje wskazówki pochodzące z dekalogu, których przestrzeganie przyczyni się do lepszego świata.

Na koniec Krystian Jasek, Natalia Kłos i Ada Jaros przypomnieli wiersz „Zdumienie” z “Tryptyku Rzymskiego” Jana Pawła II, który mówi o przemijaniu świata; przemijaniu, które ma sens, a którego zrozumienie doprowadza do spotkania z Bogiem. Młodzież przybliżyła dokonania Jana Pawła II i zadeklarowała, że będzie pamiętała o przesłaniach moralnych swojego Patrona. Przejmujący obraz stworzyła dziesięcioosobowa formacja taneczna w składzie: Wiktoria Banaś, Anita Baryłka, Julia Wójcik, Anna Ofiara, Karolina Majdak, Klaudia Hałdaś, Karolina Tłuścik, Natalia Nowak, Aneta Kacperek i Nikola Karaś, która przygotowała układ choreograficzny do utworu muzycznego „Ameno”. Białe szarfy
i kolorowe wianki rozjaśniały ciemne kostiumy dziewcząt. Finalny taniec był formą podziękowania naszemu Patronowi za 10 lat opieki.

W programie artystycznym ponadto udział wzięli: Katarzyna Płatos, Szymon Wojtasik, Adam Gorzkowski, Jakub Spyra, Kinga Kwaczyńska, Wiktoria Rytko, Magda Komorowska, Sylwia Gorzkowska, Weronika Gołębiowska, Wiktoria Bąk i Patrycja Żak.

Program artystyczny urozmaicił chór szkolny pod kierunkiem Beaty Tadla-Rodakowskiej, który zaśpiewał w kościele dwie piękne pieśni „Powietrzem moim jest” oraz „Ty tylko mnie poprowadź”.

Po przedstawieniu wszyscy udali się do Ogrodu Papieskiego, gdzie modlitwę zainicjował ks. Rafał Kalbarczyk, a chór zaśpiewał ulubioną pieśń Jana Pawła II „Barkę”. Potem delegacje władz samorządowych, rodziców oraz dyrektor Publicznego Gimnazjum Nr 1 im. Jana Pawła II w Kozienicach Tomasz Trela złożyli wiązanki przed pomnikiem Jana Pawła II.

Jesteśmy dumni, iż nasze gimnazjum nosi imię tak wielkiego Polaka. To zobowiązuje nas do wytężonej pracy na każdym polu; tak, aby kolejne pokolenia poznawały dorobek Jana Pawła II, Jego wkład w przemiany ustrojowe na świecie, ale przede wszystkim poznawały Boga.

Przedstawienie powstało dzięki zaangażowaniu uczniów, nauczycieli /Dorota Kogut, Wioletta Wróblewska, Krzysztof Caban, Sebastian Kotlarek, Dariusz Bojdziński, Przemysław Nowak/ oraz pracowników Kozienickiego Domu Kultury w Kozienicach. Wszystkim serdecznie dziękujemy.